Дваесет и деветгодишниот жител на Нов Дојран Бранко Караколев е лицето по кое во невремето со силниот ветер во неделата трагаше екипа на Дирекцијата за заштита и спасување, а го најдоа на брегот на грчка територија.
Настанот се случи попладнето, кога силниот ветер со налети и до 70 км/час дуваше од северозападен правец и направи многу големи бранови во езерото во Дојран кои се движеа во насока југ/југоисток.
Бранко влегол во езерото со чамец да рибари околу 15:30 часот, за кратко време брановите се интензивирале и го одвлекле чамецот во поголеми длабочини.
- „Јас влегов со чамец да фаќам риба и кога влегов ме фати силна бура, ветер јак и ме однесе сред езеро. Почнав да викам помош. Некоја жена ме слушнала и пријавила во полиција за помош, па почнале да ме барат со чамци, со двогледи, ама во исто време се запали депонијата во Стар Дојран и од чадот не можеле да ме лоцираат кај сум. Кога бев сред езеро во текот на силната бура ветрот и брановите ми го превртеа чамецот, а јас успеав да допливам до него. Продолжив да пливам држејќи се за чамецот. Успеав да ја соблечам облеката да не ми тежи при пливањето. Во 18:15 часот излегов на грчка страна од езерото, во трските. Не ми беше страв. Се радував што ја преживеав бурата во езерото, што го препливав и што сум жив“ – вака раскажува Бранко Караколев за трите часа поминати во разбрануваните води на Дојранското езеро.
Во еден момент бил среќен што е на земја, жив и свесен, а потоа го обземале чувства на студ и измешани емоции, се радувал што е жив, но премрзнат по мокри боксерки на ветрот, како што излегол на брегот.
Сам, пеш, гол, само по долен веш, мокар, со исеченици по нозете од одењето преку трските, се упатил кон граничниот премин меѓу Грција и Македонија.
- „Не ми беше страв. Адреналин ме маваше повеќе. Си велев „Морам да преживеам“. Се молев на Исус и Богородица да преживеам. Кога стасав на брегот некако емоционално се осетив како да ми се плачеше за се’ што поминав во езерото, ама не можев да пуштам ниту солза“ – раскажува за GevgelijaNet Бранко за својето патешествие во разбрануваното Дојранско езеро во неделата.
Стасал пеш до граничниот премин Дојрани на грчката територија. Овде го дочекал и тимот на ПС Дојран кои ја започнале процедурата за негово превземање во Македонија.
Со сите процедури, со документирање на настанот, со транспортот до Нов Дојран каде што живее, со помош на ПС Дојран, Бранко се прибрал дома дури околу 20-21 часот, (не определи точно, н.з.).
- „Се уште сум во шок. Се сеќавам, во езерото ме фати нервоза, си викам „морам да преживеам, имам уште многу за живеење“ – се сеќава на настанот овој среќен патник преку езерото.
Бранко се спуштил во езерските води кај месноста Калдрма во Нов Дојран. Ветрот со северозападен правец развил големи бранови во езерото кои се движеле кон југ/југоисток во правец кон брегот на грчката територија од езерото. Во вода поминал триипол часа, малку како рибар, а три часа како пливач придржувајќи се за чамецот кого ветрот го превртел. Тој испливал на брегот, се вратил жив дома, а чамецот останал во Грција.
Овој млад жител на Нов Дојран имал среќа што го познава езерото, не му се исплашил на превртениот чамец и знаел дека ако продолжи да биде носен од брановите кон југ ќе стаса пак на брег, но на територија на Р.Грција. Имал среќа да го преплива „принудно“ езерото поради бурата, а имал и кондиција на искусен пливач како и секој жител на Дојран.
Нека е жив и здрав!
Наравоучение: Дојран не е море, езеро е, но знае да изненади кога ќе му се „с’снат“ ветровите од Беласица па удолу, па ќе го направат да изгледа како Зевс да влегол да се капе во него и се’ да разбранува.
Спасувачка акција во Дојранското езеро во текот на вчерашното невреме со ветер
